Met de verschijning van deel 5 op 10 juli en deel 6 in augustus van de serie RIP bij uitgeverij Microbe, willen we terugblikken op het ontstaan en de groei van deze unieke stripreeks. RIP is een verhaal dat oorspronkelijk door veel uitgevers werd afgewezen wegens zijn donkere toon en het feit dat het politiegenre moeilijk te verkopen is. Maar wat begon als een risicovol project, is nu een bekroonde serie geworden, geliefd bij velen.
De serie RIP kwam aanvankelijk moeilijk van de grond. De uitgevers vonden het verhaal te somber en geloofden niet in de verkoopbaarheid van een donkere detective. Bovendien hadden de makers, Gaet's en Julien Monier, geen grote naam in de stripwereld en hun project had nog geen illustraties om het te ondersteunen. Ondanks deze uitdagingen gaf Gaet's vader, Olivier Petit, oprichter van uitgeverij Petit à petit, hen een kans door een nieuwe collectie te starten waarin RIP het eerste project zou zijn. Dit gaf Gaet's en Julien de creatieve vrijheid en de ondersteuning die ze nodig hadden om hun visie tot leven te brengen.
Gaet's en Julien Monier kenden elkaar via hun werk bij uitgeverij Physalis en Petit à petit, maar werkten aan verschillende projecten. Het was Gaet's die, aangetrokken door Juliens semi-realistische stijl, contact met hem opnam voor RIP. Na een uur praten en het sturen van het volledige script voor het eerste deel, wist Gaet's dat Julien de juiste keuze was. De personages van Julien brachten precies de juiste mix van realisme en karikatuur, essentieel voor het unieke gevoel van de serie.
RIP draait niet alleen om de dood, maar ook om eenzaamheid. De mensen in de verhalen sterven vaak alleen, vergeten door de samenleving, wat de ruimte geeft voor het team van opruimers om in te grijpen. Deze thematiek van isolatie wordt nog relevanter in de context van de huidige pandemie, waar geïsoleerde sterfgevallen niet meer zo zeldzaam zijn als we zouden hopen. De serie confronteert ons met deze realiteit op een manier die zowel fascinerend als ongemakkelijk is.
Elk deel van RIP heeft een andere verteller die direct met de lezer spreekt. Deze aanpak breekt de vierde muur en maakt de lezer tot een vertrouweling van de personages, hoe verwerpelijk hun daden soms ook zijn. Dit zorgt voor een unieke leeservaring waarin de lezer betrokken raakt bij de innerlijke conflicten en morele ambiguïteit van de personages.
Julien Monier besteedt veel aandacht aan kleurgebruik en scene-setting om de juiste sfeer te creëren. De kleurenschema's helpen de lezer om zich te oriënteren in de verschillende locaties van het verhaal, zoals de karakteristieke okertinten van de bar waar veel scènes zich afspelen. De keuze voor een klassieke paginalay-out zonder te veel dynamische effecten benadrukt de rauwe en soms grauwe aard van het verhaal.
Met het zesde en laatste deel van RIP in het vooruitzicht begin augustus bij Microbe, komt er jammer genoeg een einde aan deze topreeks.Er is ook goed nieuws voor de fans: er is een bordspel gebaseerd op de serie ( wel in het Frans), uitgegeven door Opla. Daarnaast hebben Gaet's en Julien nu genoeg bekendheid verworven om nieuwe projecten te starten bij gerenommeerde uitgeverijen zoals Dupuis en Lombard. Gaet's werkt aan een jeugdscenarioproject en een ander voor de "Aire libre" collectie, terwijl Julien en Gaet's ook plannen hebben voor een one-shot en mogelijk een nieuwe detectivereeks.
|
|
|
|
|
|