Via Le Lombard delen we met diepe droefheid het overlijden mee van Chantal De Spiegeleer op 15 februari 2025, op 67-jarige leeftijd. De 9e Kunst verliest een zeldzame auteur met een buitengewone artistieke oprechtheid. Ze was een veelzijdige en getalenteerde kunstenares: illustratrice, coloriste, tekenares, scenariste en videogameontwerpster. Ze verliet ons zoals ze leefde, "in de meest totale vrijheid."

Een carrière gekenmerkt door vrijheid

Geboren op 14 april 1957 in Kinshasa (destijds Belgisch Congo), vond Chantal De Spiegeleer al vroeg troost in tekenen. "Ik sprak met mijn tekeningen om mijn gevoelens te uiten en mezelf een virtueel leven voor te stellen", vertrouwde ze ooit toe. Terug in België volgde ze een opleiding aan het Sint-Lucasinstituut in Brussel, waar ze aanvankelijk illustratie studeerde voordat ze overstapte naar de stripopleiding van Claude Renard. Samen met François Schuiten en Benoît Sokal publiceerde ze haar eerste platen in het tijdschrift 9e Rêve en later in À Suivre.

Haar eerste album, Mirabelle, onthulde een kunstenares met een stijl geïnspireerd door de mode-illustratie. Omdat er destijds geen specifieke modeopleiding was, creëerde ze haar eigen stijl op papier. Ze zette deze artistieke verkenning voort in haar stripreeks Madila, die in 1988 werd gelanceerd in Le Journal Tintin. In vijf albums portretteerde ze intieme drama’s in de mode- en filmwereld, met een scherp oog en een avant-gardistisch feministisch perspectief.

Een onafhankelijke en gedurfde kunstenares

Niet bezorgd om commerciële succesfactoren, koos ze altijd voor creatieve onafhankelijkheid. Na de onderbreking van Madila richtte ze zich op andere disciplines: digitale schilderkunst, videogames en textielontwerp. Toch bleef ze verbonden met de stripwereld door samen te werken met haar echtgenoot René Sterne. Ze kleurde zijn reeks Adler en werkte met hem aan De Vloek van de Dertig Zilveren Munten, een onafgewerkt avontuur van Blake en Mortimer.

In 2006 veranderde haar leven drastisch door de plotselinge dood van René Sterne. Als eerbetoon aan haar man voltooide ze het eerste deel van De Vloek van de Dertig Zilveren Munten, dat in 2009 werd gepubliceerd. Het was een emotioneel en artistiek zware opdracht, maar ze bracht het tot een goed einde met gratie en talent.

Een onafgemaakt laatste project

In de afgelopen jaren werkte Chantal De Spiegeleer aan Éclipse, een album dat telkens opnieuw werd uitgesteld. Perfectionistisch en voortdurend zoekend naar vernieuwing, liet ze zich leiden door haar inspiratie, trouw aan haar overtuiging om niet te creëren enkel om te produceren. Ze herkende zichzelf in de woorden van modeontwerper Yohji Yamamoto: "Je moet geen gevangene van je stijl zijn, maar de bewaker ervan."

Met haar overlijden verliest de stripwereld een onafhankelijke, gedurfde en oprechte kunstenares. Haar oeuvre, zeldzaam maar impactvol, weerspiegelt een vrouw die altijd de artistieke waarheid boven conventies stelde. Zoals ze zelf ooit zei: "Ik heb altijd alles alleen gedaan, of een beetje samen met René. Ik ben erin geslaagd te overleven in totale vrijheid."

Haar nalatenschap zal toekomstige generaties blijven inspireren. Rust in vrede, Chantal De Spiegeleer.

uitreksel uit een interview Romain Giergen voor Radio Eclectrique in 2019