Met Kinderen van de Hemel brengen Stephen Desberg en Bernard Vrancken een nieuw historisch avontuur, waarin een zoektocht naar waarheid leidt door de donkere gangen van de geschiedenis. Uitgegeven door Silvester, is deze strip een combinatie van politieke intriges, religieuze mysteries en menselijke drama’s.

Een archeoloog, een geheim en een klopjacht

Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en volgt Alexandre, een archeoloog die door het Vaticaan wordt ingezet om onderzoek te doen naar een vergeten Joodse historicus uit de 1e eeuw. Zijn speurtocht brengt hem niet alleen in contact met de geschriften van Flavius Josephus, maar ook in het vizier van de Sovjets, Italiaanse fascisten en nazi’s. Wat volgt, is een wervelend avontuur waarbij historische waarheden even breekbaar blijken als een zandkasteel.

Desberg, bekend van I.R.$ en De Schorpioen, heeft een passie voor geschiedenis en zet die in om thema’s als manipulatie, propaganda en de kracht van herhaling onder de loep te nemen. “De angst voor het communisme dreef velen in de armen van het fascisme,” zegt hij. “In zo’n klimaat krijgt de zoektocht naar waarheid een diepere betekenis.”

De wisselwerking tussen geschiedenis en fictie

Het Vaticaan speelt een dubbele rol in dit verhaal. Enerzijds als beschermheer van de archeoloog, anderzijds als een instituut met een complexe relatie tot historische feiten. Desberg wijst op de historische ambiguïteit van de Kerk: “Het Vaticaan kan zowel controlerend als open zijn. Ik wil het niet neerzetten als een duistere macht die ongemakkelijke waarheden onderdrukt.”

De strip raakt ook aan de politieke spanningen rond de oprichting van de staat Israël. “Veel Joden waren destijds niet eensgezind met de zionisten,” zegt Desberg. Toch wil hij geen standpunt innemen, maar gebruikt hij deze periode als achtergrond voor het verhaal. De zoektocht naar de identiteit van Justus van Tiberias staat centraal, een vergeten historicus die mogelijk een heel ander perspectief op de Joods-Romeinse oorlog had kunnen geven.

De kracht van het beeld: Bernard Vrancken over zijn werkwijze

Tekenaar Bernard Vrancken, jarenlang bekend van I.R.$, heeft voor deze strip bewust een andere aanpak gekozen. Hij wilde losbreken van zijn klassieke stijl en experimenteerde met lavis-technieken en penseelwerk op groot formaat. De inspiratie voor zijn mise-en-scène haalde hij deels uit de klassieke stijl van Blake en Mortimer.

“Ik maak weinig storyboards en werk veel op instinct,” zegt Vrancken. “Soms snijd ik bewust een personage af omdat ik weet dat er tekst overheen komt. Dat geeft me vrijheid in compositie.”

Ook zijn kleurgebruik is opvallend. Zijn vrouw Colette, docente grafisch ontwerp, verzorgde de inkleuring en wist precies de juiste nuances te kiezen. “Als kleurenblinde had ik dat zelf nooit zo kunnen doen,” geeft Vrancken toe.

Zwart als ritme in de vertelling

Contrast speelt een grote rol in de strip. Vrancken wisselt tussen lichte interieurs en donkere, silhouetachtige scènes. “Ik gebruik zwart niet uit gemakzucht, maar om het ritme en de leesbaarheid te versterken. Een scène begint met een radio in een helder verlichte kamer, maar naarmate het verhaal zich verdiept, neemt het zwart het beeld over.”

Hij verwijst naar klassieke filmtechnieken uit de jaren 1930-40, zoals in M - Een stad zoekt een moordenaar. “Ik wilde de lezer onderdompelen in de nacht, zoals in oude zwart-witfilms waarin licht en schaduw de sfeer bepalen.”

Een verhaal met een open einde

Oorspronkelijk had Desberg de strip De Man zonder God willen noemen, maar Vrancken was daar geen voorstander van. “Ik hou niet van negatieve titels,” zegt hij. De uiteindelijke titel, Kinderen van de Hemel, werd deels geïnspireerd door Romain Gary’s roman Les Racines du ciel en het klassieke Buck Danny-album De zonen van de hemel.

Met deze strip sluit Vrancken een hoofdstuk af: “Dit is waarschijnlijk mijn laatste I.R.$-album. Voor de volgende delen zal ik misschien nieuwe tekenaars begeleiden, maar ik wil zelf andere wegen inslaan.”

Of Kinderen van de Hemel een vervolg krijgt, hangt af van de ontvangst. Maar met de combinatie van historische diepgang, intrigerende personages en sterke beeldvoering, lijkt het verhaal nog lang niet uitverteld.

©casemate-Marine-lannot-Silvester-desbergh-vrancken