Over de erfenis van één van de grootste striptekenaars uit de stripwereld.
Hij is de man die Thorgal tekende gedurende meer dan vier decennia. Eerst samen met Jean Van Hamme, later met scenaristen als Sente, Dorison en Yann. In 2018 legde Grzegorz Rosinski zijn penselen definitief neer. Vandaag, zeven jaar later, staat zijn werk opnieuw volop in de belangstelling. In galerie Daniel Maghen in Parijs loopt een grote tentoonstelling met meer dan 300 originele platen. En toch blijven er vragen hangen: komt er ooit een Rosinski-museum? En zien we Thorgal ooit op het witte doek?
Sinds zijn officiële afscheid van de stripwereld leeft Rosinski een rustiger leven. Hij werkt niet langer aan grote projecten, maar af en toe duiken er nog nieuwe illustraties op. Wat opvalt: zijn stijl is geëvolueerd, schilderachtiger geworden, losser, expressiever. Niet iedereen weet dat te smaken, maar net dat maakt het werk van Rosinski zo boeiend – het is een leven lang zoeken en vernieuwen.
Dat Thorgal nog altijd populair is, heeft veel te maken met het hoofdpersonage zelf. Geen superheld met een cape of een toverstok, maar een gewone man met gewone verlangens: rust, liefde, vrijheid. Thorgal is geloofwaardig in zijn menselijkheid – en dat is een van de geheimen van het succes van de reeks.
De saga is inmiddels in veilige handen: de hoofdreeks wordt voortgezet door Yann en Fred Vignaux, en ook de spin-offs doen het goed. Rosinski’s zoon Piotr houdt een oogje in het zeil als agent en erfgoedbewaker, en waakt mee over de kwaliteit van covers, marketing en artistieke keuzes.
Al jarenlang gonzen er geruchten over een Rosinski-museum in Polen, of een grootschalige Thorgal-verfilming. Meermaals zouden er serieuze plannen op tafel gelegen hebben – met grote namen, internationale producenten en zelfs castingrondes. Maar telkens liep het spaak. Tot op vandaag blijft het bij plannen en dromen.
Of het er ooit van komt? Wie weet. Het potentieel is er, zeker met een personage als Thorgal, dat perfect past in het huidige klimaat van fantasierijke, maar geloofwaardige filmverhalen.
Rosinski wordt al lang beschouwd als een van de groten van de negende kunst – of misschien liever: de elfde, of de veertigste. Want waarom zouden we strip beperken tot een volgnummer? Volgens Rosinski is strip een unieke mengvorm van literatuur, schilderkunst, theater en beeldende kunst. En belangrijker nog: ze is toegankelijk. Waar cinema miljoenen kost, heb je voor een strip enkel papier, inkt en een idee nodig.
Wat Rosinski altijd heeft onderscheiden, is zijn drang naar vernieuwing. Geen enkele Thorgal ziet er hetzelfde uit. Geen stijloefening, geen maniërisme. Elke plaat, elk album is een nieuwe zoektocht. Dat maakt hem voor jonge tekenaars tegelijk inspirerend én intimiderend. Zijn boodschap is duidelijk: tekenen leer je niet op school, het is een innerlijke noodzaak. Je moet het voelen – en vooral: je eigen stem vinden.
De tentoonstelling in Parijs is niet alleen een eerbetoon, maar ook een expo-verkoop. Het familiearchief bevat duizenden originelen, waarvan een deel zorgvuldig bewaard is dankzij de toewijding van Rosinski’s vrouw Kasia. Maar het is onmogelijk om alles te bewaren. De verkoop van originelen gebeurt zelden, ongeveer om de vijf jaar. Voor verzamelaars is het een buitenkans.
Rosinski’s universum blijft ook jonge generaties aanspreken. De Thorgal-webtoon bijvoorbeeld werd enthousiast onthaald. Minder goed verging het een geplande videogame, die uiteindelijk niet van de grond kwam. De ambities van de betrokken studio bleken ver af te staan van de realiteit van productie en kwaliteit.
🖼️ De retrospectieve “Grzegorz Rosinski” loopt nog tot eind mei in galerie Daniel Maghen in Parijs.
📚 Ontdek of herontdek Rosinski’s werk – van Thorgal en De Chninkel tot Western – bij Stripweb.be, de grootste stripwinkel van de Lage Landen.