Bianca wordt op haar achttiende uitgehuwelijkt aan een man die ze nooit ontmoet heeft. Dat is heel gewoon in het rijke Italiaanse renaissancemilieu waar ze is opgegroeid. Wanneer ze te kennen geeft dat ze haar toekomstige echtgenoot beter wil leren kennen voor het huwelijk, vindt ze bij niemand gehoor, behalve bij haar peettante. Die bezorgt haar een mannenhuid die ervoor zorgt dat je ongemerkt in mannenmilieus kunt infiltreren. Dankzij die huid verandert Bianca in Lorenzo en ontdekt ze dat haar aanstaande eigenlijk op mannen valt. Al lijkt het de plot van een burleske komedie, Mannenhuid is vooral empathisch en feministisch. Bianca gedraagt zich als een 21e-eeuwse jonge vrouw die niet bang is om haar overtuigingen te uiten. Tekenaar Zanzim blinkt uit in het neerzetten van de personages en de esthetische paginaopbouw. Dit sprookje voor onze tijden verscheen pas na de plotse dood van scenarist Hubert, die in het genre voordien zijn sporen had verdiend met de prachtige trilogie Beeldschoon.
Gert Meesters Knack- Focus 9 januari 2024