1968: Geboren op 8 december in de regio Parijs. Na een wetenschappelijk baccalaureaat, begint Christian de Metter aan een reclameschool. Dit is niet echt zijn ding en wil zijn carrière als striptekenaar uitbouwen. Hij begint dan aan verschillende kleine baantjes als maquettebouwer of illustrator voor de pers, met name de rockpers, aangezien muziek een van zijn favoriete inspiratiebronnen is. 2000: De Metter waagt zich uiteindelijk alleen aan zijn eerste album, Emma, dat in 2000 door Triskel wordt uitgegeven als een trilogie.
Bij ons verschijnt dit album bij het TOOG die het kwaliteitslabel was van het vroegere Talent.
Drie albums zijn verschijnen
Datzelfde jaar leidt zijn ontmoeting met Marazano tot de creatie van het eerste deel van Dusk bij Les Humanoïdes Associés, een serie die een trio van federale agenten in beeld brengt in die beklemmende sfeer waar hij het geheim van heeft.
Dusk werd jammer genoeg niet vertaald maar kon in deze tijden zeker een netflix film
Dusk betekent "schemering", en dat is misschien wel de beste manier om deze nieuwe serie te omschrijven die ons meeneemt naar een wereld van halfschaduw waar de personages zich bewegen in die schaduwgebieden die de zwakheden van de menselijke ziel kenmerken.
Een atypische serie die drie agenten van een mysterieus bureau in beeld brengt dat nooit bij naam genoemd wordt, maar dat we kunnen raden als een verre neef van de F.B.I.
Drie agenten die elk hun eigenaardigheid en tegenovergestelde persoonlijkheden hebben: Solomon, de oude pro alcoholist, Jo, de jonge wolf die gek is op strips, en Anna, het vrouwelijke element, helder, bedachtzaam en efficiënt.
Een intrigerend en fantastisch werk die hij maakte daarna is De Priester.
Terug uitgegeven bij Toog in integrale.
Geschreven door Lacoste Laurent die daarbij zijn eerste en enige strip schreef.
In de klassieke Franse literatuur of cinema is het landelijke drama een minder aangesneden genre, of het wordt vaak getint met fantastische en magische elementen, zoals in de opmerkelijke werken van Comès of Chabouté. Echter, in het werk van De Metter is er niets bovennatuurlijks; het mysterie is puur menselijk, de tragedie maar al te echt.
2004: Hij publiceert “Le sang des valentines”, waarvoor hij in samenwerking met Catel Muller (Het verhaal van de Coscinny’s, Kiki van Montparnasse), die publieksprijs voor het beste album ontvangt tijdens het 32e festival van Angoulême in 2005.
Swinging London op scenario van Bénet Thomas
Vers le Demon en Figurec schreef en tekende hij helemaal zelf.
Daarna verscheen in de collectie Kaliber die uitgegeven was bij Casterman en die de bedoeling had om adaptaties van romans en dan vooral detective-thrillers te verstrippen de strips Shutter Island die later verfilmd werd ook met in de hoofdrol Tom Hanks en de strip Scarface.
Daarna verschenen terug twee werkjes die weeral niet vertaald werden namelijk Piège Nuptial een adaptatie van Douglas Kennedy en een western Rouge comme la neige die hij terug zelf in schreef en tekende.
Terug een adaptatie van een roman en ditmaal van Pierre Lemaitre is Tot ziens daarboven die later ook nog een vervolg kreeg met De Kleuren van de Brand, beiden uitgegeven bij Scratch
Na de Eerste Wereldoorlog worden twee voormalige Franse infanteriesoldaten, Édouard Péricourt (zoon van de hoge bourgeoisie, een grillige tekenaar en homoseksueel, afgewezen door zijn vader) en Albert Maillard, een bescheiden boekhouder, geconfronteerd met de onmogelijkheid van de Franse samenleving om hen een plaats te bieden. Hun relatie begint op 2 november 1918, net voor het einde van de Grote Oorlog. Albert is getuige van een misdaad: luitenant Henri d'Aulnay-Pradelle, een ambitieuze aristocraat die zijn kapiteinsstrepen wil verdienen, lanceert een laatste offensief door te beweren dat de Duitsers, die net als de Fransen wachten op de wapenstilstand, twee van zijn verkenners hebben gedood, maar Albert begrijpt dat het zijn luitenant was die hen in de rug schoot. Tijdens het offensief duwt Pradelle Albert in een bomkrater, waarbij hij levend begraven wordt naast het hoofd van een dode paard. In extremis redt Édouard Albert van een vreselijke dood, ten koste van zijn eigen verminking door een granaatscherf, waardoor hij een verminkt gezicht krijgt, terwijl Albert, getraumatiseerd, paranoïde wordt.
Eenmaal gedemobiliseerd leven Albert en Édouard, verbitterd, met moeite in Parijs. Deze twee verstotenen wreken zich op de ondankbaarheid van de staat door een zwendel op te zetten die steunt op een van de meest populaire waarden van de naoorlogse periode: patriottisme. Ze verkopen aan gemeenten fictieve oorlogsmonumenten. Wat luitenant Pradelle betreft, hij profiteert van de vele doden die in provisorische graven op het slagveld liggen door een contract met de staat te ondertekenen dat voorziet in hun herbegrafenis in militaire begraafplaatsen, waarbij hij "aan gemeenschappen doodskisten gevuld met aarde en stenen, stukken van Franse lijken, of zelfs Duitse soldaten" verkoopt.
Het vervolg op "Tot ziens daarboven" is gebaseerd op de roman van Pierre Lemaitre. Christian de Metter, een formidabel portretschilder, brengt de door Pierre Lemaitre bedachte personages tot leven in een aangrijpend verhaal dat schommelt tussen de roes van macht en het verlangen naar gerechtigheid.
Ondertussen tekende hij wel zijn meest persoonlijke en grootste werk namelijk Nobody.
Twee seizoenen die respectievelijk uit vier en drie delen bestaan en nu uitgegeven zal worden door Lauwert.
Dit verhaal lijkt het begin van een boeiende psychologische thriller, waarbij de dunne lijn tussen waanzin en schuld, de complexiteit van het menselijk brein en de duistere diepten van het menselijk hart centraal staan. In de setting van Montana, een staat bekend om zijn ruige landschappen en ongerepte natuur, biedt het verhaal een achtergrond die even meedogenloos en wild kan zijn als de menselijke ziel.
De hoofdpersoon, een man van middelbare leeftijd met een indrukwekkend voorkomen – lange haren, een volle baard, en bedekt met tatoeages – wordt het middelpunt van een tragisch verhaal van wraak en vergelding na de moord op zijn vrouw. Zijn arrestatie op de plaats delict suggereert onmiddellijk een schuldig verleden, maar zoals vaak het geval is in psychologische thrillers, zijn de dingen zelden wat ze lijken.
De toevoeging van een jonge, vastberaden psychologe, aangesteld door het gerecht om een psychologische evaluatie uit te voeren, introduceert een dynamisch en intrigerend element. Haar karakter, dat zowel jeugdig als vastberaden is, biedt een contrast met de ogenschijnlijk geharde crimineel. Hun interacties en de geleidelijke ontwikkeling van vertrouwen onthullen de complexiteit van menselijke emoties en de vermenging van waarheid en perceptie.
De bekentenis van de man over de moord op zijn voormalige teamgenoot, die hij beschuldigt van de moord op zijn vrouw, en zijn onthulling over de gruwelijke details van de daad voegen een donker en macaber element toe aan het verhaal. Echter, de onverenigbaarheden in zijn verhaal zaaien twijfel over zijn volledige schuld en geestelijke gezondheid.
Interessant is ook de verwijzing naar echte historische elementen zoals Cointelpro en het Northwoods-project, die een laag van politieke intrige en samenzwering aan het verhaal toevoegen. De erkenning en declassificatie van deze operaties door de Verenigde Staten bieden een achtergrond van realisme en authenticiteit, en suggereren de mogelijkheid van diepere lagen van manipulatie en bedrog.
Het verhaal, terwijl fictief, roept vragen op over de aard van schuld en waanzin, het vermogen van mensen om zichzelf te bedriegen of te rechtvaardigen, en de ondoorgrondelijke paden die het menselijk leven kan nemen als gevolg van trauma, verlies, en de zoektocht naar gerechtigheid of wraak. Het is een verkenning van de menselijke conditie, gezet tegen de achtergrond van de Amerikaanse rechtbanken en de diepere, vaak verborgen, aspecten van de nationale geschiedenis.
We contacteerde de auteur ook voor een interview die je bij het verschijnen van de strip zal kunnen lezen op onze website op de nieuwsrubriek.
Zijn laatste werken zijn terug adaptaties van romans maar werden tot op heden niet vertaald.
La nuit des temps is de verstripping van de roman van Barjavel rené en Miroir de nos peines is de adaptatie van de roman van Pierre Lemaitre. Hopelijk brengt Scratch ook deze boeken uit in het Nederlands.