Met  Fauna en Symboliek (Dupuis) zet Jean-Claude Servais een heel persoonlijk project verder: het onderzoeken van de rol van dieren in de verbeelding, via korte verhalen waarin symboliek, legendes en menselijke lotgevallen met elkaar verweven worden. Twee delen zijn reeds verschenen (Koning Hert en Sluwe Vos) en een derde verschijnt binnenkort: De Raaf, het Duifje en de Kraai (release 4 december).

Servais, tussen Ardennen en mythologie

Sinds zijn debuut in de jaren 1970 geldt Jean-Claude Servais als een unieke stem binnen de Belgische strip. Zijn verhalen, diep geworteld in de landschappen van de Ardennen, balanceren tussen realisme, volksgeloof en herinnering. Albums als Isabelle, Het geheugen van de bomen, De wegen van Compostella en Lova tonen zijn hechte band met de natuur en zijn fascinatie voor het onzichtbare.

Met kiest hij voor een meer experimentele vorm: elk album staat in het teken van een totemdier en de vele betekenissen die eraan verbonden zijn, verteld in fragmentarische scènes, herwerkte legenden en natuurgetrouwe observaties.

Deel 1 – Koning Hert: majesteit en kwetsbaarheid

Het eerste deel van de reeks richt zich op de hert, dat sinds eeuwen het symbool is van kracht, adel en verleiding. Servais toont het dier in zijn volle pracht: als heerser van de bossen, maar tegelijk opgejaagd en bedreigd.

👉 Wat bijblijft:

• Grafisch schittert Servais in zijn weergave van het Ardense woud en de mythische dimensie van het hert.

• Het album ademt een poëtische sfeer, maar heeft door de korte scènes soms het karakter van een fragmentarisch mozaïek.

• Toch slaagt  Servais erin om de lezer mee te voeren in de eeuwenoude fascinatie voor dit nobele dier.

Koning Hert overtuigde velen en zette meteen de toon: een strip die niet louter verhalend is, maar een visueel en symbolisch eerbetoon.

Deel 2 – Sluwe Vos: schoonheid met kanttekeningen

In Sluwe Vos volgt de lezer Juliette, een jonge vrouw op zoek naar haar totemdier. Haar potloodschetsen leiden nergens toe, tot een vos haar pad kruist: plots herkent ze het teken.

Daarna ontvouwt  Servais een reeks korte vertellingen rond de vos – sluw, charmant, maar ook opgejaagd en standvastig.

👉 Wat opvalt:

• Grafisch levert  Servais prachtige platen, waarin de vos met minutieuze precisie en expressie is weergegeven.

• De verhalen vormen echter een patchwork zonder duidelijke rode draad, waardoor sommige lezers het gevoel kregen eerder een geïllustreerd bestiarium te lezen dan een volwaardige strip.

• Dialogen blijven soms houterig, wat de emotionele impact beperkt.

Het resultaat is een album dat het oog betovert maar bij momenten ook frustratie oproept door het gebrek aan narratieve samenhang.

Deel 3 – De Raaf, het Duifje en de Kraai: schaduw en licht

Het derde deel, dat op 4 december verschijnt, belooft veel. Hoofdpersonage is Éléonore, een meisje dat al van jongs af gefascineerd is door raven en kraaien. Haar vertrouweling is Coronis, een tamme kraai. Op school wordt ze met argwaan bekeken, maar haar band met de vogels vormt haar identiteit.

Wanneer ze volwassen wordt, krijgt die verbondenheid een dramatische dimensie in de context van de Tweede Wereldoorlog.

De symboliek van de gekozen dieren is bijzonder sterk: de raaf en de kraai, vaak gezien als boodschappers van ongeluk of dragers van wijsheid, contrasteren met de duif, eeuwenoud symbool van vrede en onschuld. Servais lijkt hier een rijk spanningsveld te creëren tussen donkerte en licht.

Vergelijking met ander werk van Servais

Wie Servais kent, herkent hier vertrouwde thema’s. In de stripreeks DAGBOEK VAN EEN BOS ( Schitterende reeks in 12 delen) sprak hij al over de animistische kracht van bossen. In Isabelle verkende hij het spanningsveld tussen realiteit en volksgeloof. In Lova toonde hij de natuur als ruimte van heling en gevaar.

👉 Het verschil met is de bewust fragmentarische structuur. Waar zijn andere albums klassieke verhalen brachten, presenteert deze reeks zich als een bestiarium in stripvorm, met nadruk op contemplatie en symboliek, maw meer poëzie dus... .
👉 Dit maakt de reeks intrigerend en poëtisch, maar soms ook minder meeslepend voor lezers die een lineaire verhaallijn verwachten.

Een hybride reeks

Fauna en Symboliek
staat dus op een kruispunt:

• Geen klassieke strip,

• Geen louter geïllustreerd boek,

• Maar een eigenzinnige mengvorm waarin dieren, natuur en symboliek de boventoon voeren.

Ze is onmiskenbaar een project van een auteur die al zijn leven lang de band tussen mens en natuur onderzoekt. De reeks kan wisselende reacties oproepen, maar toont tegelijk de authenticiteit en artistieke durf van Jean-Claude Servais.

👉 Kort: Fauna en Symboliek biedt een unieke leeservaring. Koning Hert overtuigde door zijn majesteit, Sluwe Vos blinkt grafisch uit maar liet narratief wat steken vallen, en De Raaf, het Duifje en de Kraai belooft een sterke synthese van symbolische diepte met meer drama in het verhaal. Voor de Servais-liefhebber een onmisbare reeks, voor de nieuwkomer een poëtische kennismaking met een auteur die altijd in dialoog blijft met de natuur.