In memoriam: Frank Pé (1956–2025)

De faun van de Europese strip

Vandaag bereikte ons het droevige nieuws dat de Belgische stripauteur Frank Pé is overleden. De tekenaar, geboren in 1956 in Elsene, laat een indrukwekkend en bijzonder gevoelig oeuvre na, waarin mens, dier en natuur altijd centraal stonden.

Van Ragebol tot Zoo

Frank Pé brak door in het weekblad Robbedoes/Spirou, waar hij samen met scenarist Bom de roodharige puber Ragebol/Broussaille tot leven wekte. Wat begon als een natuurrubriek groeide al snel uit tot een volwaardige reeks albums, waarin ecologie, vriendschap en het wonderlijke in het alledaagse naadloos in elkaar overvloeien.Wikipedia+1

In de jaren 90 volgde Zoo, een trilogie in de prestigieuze collectie Vrije Vlucht/Aire Libre (Dupuis), op scenario van Philippe Bonifay. In een dierentuin aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog tekende Frank een wereld vol melancholie en poëzie, met dieren en mensen als gelijkwaardige personages. Zoo wordt vandaag algemeen gezien als een klassieker van de moderne Europese strip.

De man die met dieren sprak

Dieren waren de rode draad door zijn werk: elanden, vogels, circusdieren, junglewezens… Frank tekende ze met een zeldzame combinatie van precisie en tederheid. Niet toevallig werd hij ook een veelgevraagd dierenkunstenaar, met schilderijen, beelden en grote muurschilderingen in binnen- en buitenland.

In Het Beest (met Zidrou) gaf hij de Marsupilami een onverwachte, rauwe en ontroerende herinterpretatie. In La lumière de Bornéo / De lichtheid van Borneo keerde hij terug naar de wereld van Robbedoes/Spirou, in een verhaal over kunst, roem en de plaats van de natuur in een overprikkelde wereld. En met Little Nemo knipoogde hij liefdevol naar Winsor McCay, door de dromer het universum van zijn eigen poëtische droomwereld binnen te leiden

zachte blik, geen zoetheid

Wat Frank Pé zo bijzonder maakte, was zijn vermogen om zacht te zijn zonder zoetsappig te worden. Zijn personages twijfelen, zoeken, missen hun draai en vinden troost in dieren, kunst of een stukje natuur in de stad. Zijn pagina’s lezen vlot, maar nodigen altijd uit om langer te blijven kijken: naar een kat op de achtergrond, een vogel in de lucht, een lichtvlek op een muur.

Met zijn overlijden verliest de stripwereld een kunstenaar die ver durfde gaan in gevoeligheid, zonder ooit zijn vakmanschap te verliezen.

Zijn boeken – van Ragebol/Broussaille en Zoo tot het Beest, De lichtheid van Borneo en Little Nemo – blijven achter als een open uitnodiging: om trager te kijken, aandachtiger te leven en nooit te vergeten dat we de wereld delen met talloze andere wezens.

hij werkte momenteel aan deel 3 van het beest. Wie deze strip nu zal vervolledigen of niet dat is een nog een groot vraagteken.

Dank je, Frank, voor al die mooie beelden.

Hieronder vind je de persaankondiging

Hierbij de Nederlands vertaling van dit persbericht.

DUPUIS – PERSBERICHT

OVERLIJDEN VAN FRANK PÉ
15 juli 1956 – 29 november 2025

Met diepe droefheid melden wij het overlijden van Frank Pé, een van de boegbeelden van de catalogus van Dupuis. Hij werd 69 jaar.

Frank Pé was een man van het dierenrijk. Van het dier had hij het instinct en vooral de smaak voor vrijheid. Het dier werd ook de rode draad doorheen een rijk en markant oeuvre, met albums als Broussaille, Zoo en, recenter, La Bête. Hij was een veeleisende, genereuze auteur, die zijn tekenstijl voortdurend wist aan te passen aan de verhalen van zijn scenaristen en die er tegelijk van hield om “uit het kader te stappen” om andere verlangens te verkennen: animatiefilm, muurschilderingen, sculpturen, boeken over tekenen, de creatie van een dierenpark…

Hij verliet ons op 29 november 2025.

Frank Pé werd op 15 juli 1956 in Elsene geboren. Hij volgde drie jaar plastische kunsten aan het Institut Saint-Luc in Brussel en publiceerde zijn eerste “Carte blanche” in Spirou in 1973, vóór hij zich waagde aan een exotisch avonturenverhaal, Comme un animal en cage. Voor hetzelfde weekblad maakte hij illustraties voor de rubriek “Nature Jeunesse” en hij creëerde het personage Ragebol om zijn eigen visie op natuur in stripvorm te brengen.

Ragebol, een soort dubbelganger van zijn maker, groeide al snel uit tot een volwaardige stripheld. Samen met scenarist Bom liet Frank hem verhalen beleven die tegelijk poëtisch en filosofisch zijn. In deze reeks beschrijft hij de ontwikkeling van een adolescent, nu eens via een ecologische, dan weer via een fantastische invalshoek, maar altijd gevoelig en dicht bij het echte leven.

Tegelijk ontwikkelde hij van 1981 tot 1986 het personage L’Élan in korte gags. Gepassioneerd door natuur en schilderkunst realiseerde hij tussen 1994 en 2006 de trilogie Zoo (op scenario van Bonifay) in het label Vrije vlucht. In die reeks verkent zijn tekenwerk een waaier aan technieken en effecten, met bijzonder werk op het clair-obscur.

Dat dierlijke universum werkte hij later verder uit in andere vormen: sculpturen, grote fresco’s en schilderijen die een brug slaan naar de art-nouveaustijl en artiesten als Alfons Mucha.

In 1996 werd hij door Warner Bros. in de Verenigde Staten aangeworven als character designer voor de animatiefilm Excalibur, daarna werkte hij in Berlijn met Cartoon-Film aan langspeelfilms als L’Ours, la Plume et le Dodo. In 2012 werkte hij met nWave aan Robinson Crusoe. Zo nam hij enige afstand van de strip, om er later des te sterker naar terug te keren, naar de bron van zijn kinderdroom: tekenen.

Na Portraits héroïques (2008) – illustraties als hommage aan helden en markante nevenfiguren uit de stripgeschiedenis – hernam hij enkele iconische figuren: Little Nemo (een tweeluik dat in 2014 en 2016 bij Éditions Toth verscheen en in 2020 in één band bij Dupuis werd heruitgegeven) en Spirou (La Lumière de Bornéo, op scenario van Zidrou).

Die samenwerking met Zidrou werd steeds intenser met Marsupilami, La Bête, een tweedelige vertelling waarvan het eerste deel in 2020 verscheen. De laatste jaren werkte Frank aan de creatie van Animalium, een park gewijd aan de dierlijke kunst, een discipline waarin hij internationaal als een meester gold.

Frank Pé zal in de geschiedenis van de strip blijven voortleven als die jonge man die, samen met een paar anderen (Tome & Janry, Hislaire, Frank Le Gall, André Geerts, Philippe Berthet, Frédéric Jannin, Yann & Conrad, Philippe Bercovici, Alain Dodier, Makyo, Antonio Cossu, Philippe Foerster, …), het weekblad Spirou begin jaren tachtig opgeschud en nieuw leven ingeblazen heeft.

Op het moment van zijn overlijden werkte Frank aan deel 3 van het beeste, een verhaal van Zidrou dat zich afspeelt in Wenen aan het begin van de 20e eeuw, in een stervend Oostenrijks-Hongaars rijk, waar we onder anderen Gustav Klimt, Egon Schiele, Sigmund Freud… én een Marsupilami zouden tegenkomen.

Onze gedachten gaan in het bijzonder uit naar zijn naasten en zijn familie.