Fatoumata is een alleenstaande moeder die haar drie dochters opvoedt in een arbeiderswijk. Werken als huishoudhulp biedt weinig toekomst, totdat ze door lokaal georganiseerde dealers gevraagd wordt als zogenaamde ‘kindermeisje’: zij verbergt drugs en geld in haar woning in ruil voor financiële steun. Wat begint als een kans om rond te komen, loopt al snel uit op een levensgevaarlijke val waar haar familie het duurste betaalt. De term ‘kindermeisje’ wordt hier gritisch gebruikt, verwijzend naar iemand die drugs in huis houdt voor criminele bendes CrD IFrass+3The Beat+3Glenat+3.
Deze Nederlandse vertaling verschijnt bij Lauwert augustus 2025, als eerste Nederlandstalige editie van dit krachtige debuut.
Raphaël Pavard maakt indruk met realistische en expressieve tekeningen, gekleurd in direct-toon, die het rauwe stadsleven van de cité voelbaar maken. Recensies vergelijken zijn lijnwerk met dat van grote realisten zoals Baru, terwijl het kleurgebruik gekscherend “krachtgrafiek zonder weerga” wordt genoemd. De afwisseling tussen benauwde interieure scènes en geplaatste buitenlichtmomenten symboliseert hoop te midden van chaos. Pavard’s debuut toont volwassenheid en durf, met “subtiele, percutante kleuren” die de emotionele intensiteit versterken .
De scenario’s van Marc Eacersall en Henri Scala, die eerder samenwerkten aan GoSt 111 en Cristal 417, bouwen een langzaam broeiende spanningsboog op: documentair realisme, oppressieve stiltes en een vastberaden hoofdpersonage dat geen uitweg meer ziet. Recensies duiden het als een brutal noir‑thriller die af en toe echo’s heeft van The Wire of de films van Audiard, zonder excuus voor sentimentaliteit.
Centraal staat Fatoumata, een vrouw die zich staande probeert te houden tegenover politie, dealers en een onverschillig systeem. Naast het misdaadelement biedt de strip ook een ontluisterend maatschappelijk portret van de onderbelichte problemen in de banlieues.
Het album werd in Frankrijk verkozen tot ‘BD van de maand’ bij RTL en Cultura in januari 2024, vanwege de doordringende kracht van het scenario en de visuele vorm beschrijft het als een strip die de grimmigheid van sociaal drama draagt zonder in misère esthetiek te vervallen en prijst de gelaagde vertelstijl en eigenzinnige montagevorm. Op forums en in lezersreacties wordt het werk geprezen voor de sfeertekeningen en het gedurfde kleurgebruik, al zijn er scherpe kritieken over een verhaallijn die soms te rechtlijnig blijft
De Franse editie van À mourir entre les bras de ma nourrice werd in 2024 bekroond met de RTL‑Cultura ‘BD van de maand’-prijs, een erkenning die de impact van het album onderstreept gutenberg.org+7Wikipedia+7CrD IFrass+7. Vervolgens werd het genomineerd voor de Fauve Polar SNCF tijdens het Festival d’Angoulême 2025, in de prestigieuze selectie van polars en thrillers die door treinpassagiers wordt gewaardeerd.
Marc Eacersall, een ervaren scenarist en cineast, won eerder de Fauve Polar SNCF in 2021 met GoSt 111, samen met Henri Scala; hun samenwerking leverde ook Cristal 417 op, waarin het realisme van een voormalig politiecommissaris doorklinkt.
Henri Scala, meer dan twee decennia oud commissaris bij de Parijse politie, brengt een ongeziene dosis authenticiteit in zijn scenario’s; hij schreef eerder mee aan GoSt 111 en Cristal 417 en gaat in toekomstige verhalen dieper in op de drugswereld van de banlieues Wikipediamaisondelabd.be.
Raphaël Pavard, geboren in Rennes (1982), werkte jarenlang aan zijn tekenen en schilderen voordat hij zijn eerste strip uitbracht. Zijn esthetische inspiratie komt van Gauguin, Miyazaki en Michael Mann. In dit debuut vertaalt hij zijn fascinatie voor naast de ruwe architectuur van de cité ook poëzie en visuele mystiek op de pagina.
Sterven in de armen van mijn kindermeisje is meer dan een thriller: het is een visueel en narratief statement over vrouwelijke veerkracht in een wereld die haar wil breken. Het scheurt open wat normaal onopgemerkt blijft. Belangrijkste kwaliteiten:
Sterk portret van een moeder in crisis, in scenariovorm ingetogen maar doeltreffend opgebouwd;
Tekenwerk dat balanceert tussen grimmigheid en poëzie, met kleurvlakspanning en karakterteksten die onder de huid kruipen;
Publiek: ideale pick voor wie houdt van realistische misdaadverhalen met maatschappelijke urgentie en visuele durf.
En ja, de eenvoud kan soms als zwakte worden gezien – wie zoekt naar complexe psychologische schittering mist misschien iets. Maar voor wie zich wil laten raken door een eerlijk verhaal over overleving, identiteit en bestaan in de marge: dit is een wezenlijk stripdebuut.
Bij de eerste uitzet zit een een exclusieve stofomslag met een ex-libris die de tekenaar Raphaël Pavard speciaal voor deze Nederlandse editie tekende. Dus wil je een collector dan bestel je deze best zo snel mogelijk.
Hier bestellen : Sterven in de armen van mijn kindermeisje.
Kernpunten in één oogopslag:
| Onderdeel | Essentie |
|---|---|
| Synopsis | Fatoumata verbergt drugs als ‘kindermeisje’, raakt verstrikt in systeem en geweld |
| Stijl | Realistisch lijnwerk, directe kleuring, grijstonen en knipogen naar licht |
| Narratief | Misdaadthriller + portret van een vrouw in woelige tijden |
| Ontvangst | BD van de maand (RTL), nominatie Mouvement Polar 2025 |
| Auteurs | Eacersall (GoSt 111), Scala (politie-achtergrond), Pavard (debuut met visie) |
| Voor wie? | Liefhebbers van rauwe maatschappelijk betrokken strips met vrouwelijke hoofdrollen |