Nieuwe western bij Stripweb: Het offer van de Arenden 1 – Dead Smile

Het offer van de Arenden 1 – Dead Smile van Makyo & Eugenio Sicomoro is deze week verschenen bij Tzooz (Lauwert) en ligt nu direct in de rekken én online bij Stripweb.

Voor wie houdt van sterke, volwassen westerns met een mystieke ondertoon, is dit zonder overdrijven een titel om meteen mee naar huis te nemen.

👉 Bestel het album hier:
https://www.stripweb.be/nl-nl/het-offer-van-de-arenden/zoeken?text=&13=173372&all=1

Een mystieke western over schuld, wraak en verlossing

Makyo en Sicomoro presenteren Het offer van de Arenden expliciet als een “mystieke western”: je krijgt alle ingrediënten van het genre, maar dan met een duidelijke spirituele en morele laag erbovenop.

De reeks wordt een tweedelig verhaal rond:

• een bloedige aanval op een Hopi-dorp,

• een baby die als last én als belofte in een fort belandt,

• twee broers die elk een ander pad kiezen: licht of duisternis.

Waar veel westerns focussen op gevechten en klassiek “cowboy vs. indianen”, verlegt Dead Smile de aandacht naar schuld, verantwoordelijkheid en verlossing. De grote botsing is hier niet enkel tussen kolonisten en inheemse bevolking, maar ook binnen de personages zelf.

Waarover gaat Dead Smile? – Verhaal in een notedop

We houden het spoilervrij, maar genoeg om te proeven.

• Wanneer de broer van commandant Lewis wordt vermoord, draait hij volledig door. In zijn blinde wraakzucht geeft hij het bevel om een Hopi-dorp aan te vallen – midden in een heilige ceremonie. De aanval loopt uit op een slachtpartij die niemand ongeschonden laat.

• Een jaar later krijgt Kate, een jonge weduwe die door armoede in de prostitutie is beland, aan de poort van het fort een indiaans baby’tje in de armen gedrukt. De voorwaarde is wreed: als het kind sterft, wacht haar de strop.

• In de stilte van de nacht verschijnt een groep Hopi aan de poort om het kind op ingetogen wijze eer te betuigen. Vanaf dat moment wordt de baby het centrum van een spanningsveld tussen leger, dorp en stam.

Gaandeweg wordt duidelijk dat dit verhaal draait rond twee broers:
de ene ontwikkelt zich tot een meedogenloze krijger, de andere tot zijn tegenpool. Twee loten van dezelfde stam, elk opgevoed in een andere wereld.

Dead Smile is daarmee vooral een eerste akte: de basis van het drama wordt neergezet, de trauma’s worden getoond, en de morele lijnen worden getrokken. De grote confrontatie en afrekening worden duidelijk voor deel 2 bewaard. Schrijf je dus zeker in via deze link om op de hoogte te blijven van deel 2 = https://www.stripweb.be/nl-nl/het-offer-van-de-arenden/zoeken?text=&13=173372&all=1

Thema’s: meer dan een “cowboyverhaal”

Makyo gebruikt het westerndecor om een paar stevige thema’s uit te diepen:

• Koloniale schuld en wraak
  De aanval op het Hopi-dorp is geen heldendaad, maar een misdaad uit wraak. De vraag is niet “wie wint”, maar: hoe leef je verder met wat je hebt aangericht?

• Licht en duisternis
  De ondertitel van de reeks zegt het bijna zelf: twee broers, twee paden. Eén kiest voor geweld en duister, de ander zoekt een ander soort kracht. Critici vergelijken dit al met een moderne versie van Kaïn en Abel in het Wilde Westen.

• Spiritualiteit en mythen
  De Hopi-cultuur, rituelen en symbolen (waaronder de adelaar) geven het verhaal een spirituele lading. Er hangt vanaf het begin iets ongrijpbaars in de lucht, alsof het lot meeschrijft.

• Kate als moreel middelpunt
  Kate is geen klassieke “westernheldin”, maar een vrouw onderaan de sociale ladder die met een onmogelijke verantwoordelijkheid wordt opgezadeld. Net haar kwetsbaarheid maakt haar tot één van de sterkste personages in het album.

  

Tekenwerk: een western in cinemascopemodus

Eugenio Sicomoro staat bekend om zijn filmische kadrering en uitgesproken lichaamstaal, en Dead Smile is daar een toonvoorbeeld van.

Franse recensies omschrijven het album als een “western in cinémascope, rijk aan spanningen”, met bijzonder realistische en sfeervolle tekeningen.

Wat springt in het oog?

• Brede panoramische kaders van het dorre Arizona-landschap, forten, Hopi-dorp en eindeloze luchten.

• Expressieve gezichten: schaamte, woede, angst en tederheid zijn meteen leesbaar, zonder uitleg nodig.

• Een kleurpalet dat schakelt tussen stoffige warmte overdag en kille, dreigende tinten ’s avonds en ’s nachts – perfect passend bij het moreel “schemerlicht” van het verhaal.

Je voelt bij elke pagina dat Sicomoro een échte westernliefhebber is: de paarden, uniformen, wapens en decors kloppen, maar hij verliest nooit de menselijke schaal uit het oog.

Makyo & Sicomoro: topduo met ervaring

Voor veel lezers is Makyo + Sicomoro al een kwaliteitslabel op zich. Hun eerdere samenwerkingen in reeksen als Lumière froide (Koud licht) en La Porte au ciel ( De poort naar de hemel) bewezen al dat ze perfect op elkaar ingespeeld zijn wanneer het gaat om psychologische verhalen met een vleug mystiek.

Met Het offer van de Arenden keren ze terug naar een genre dat Sicomoro al vanaf zijn beginjaren tekende: de western, maar dan op hun manier – beeldschoon, gelaagd en met oog voor zowel grootse decors als kleine emoties.