Tien jaar na het eerste album blijft  Undertaker één van de meest intrigerende en geliefde reeksen in het westerngenre. Tekenaar Ralph Meyer en scenarist Xavier Dorison hebben hun creatie niet alleen weten uit te bouwen tot een vaste waarde, maar schuwen ook actuele en gevoelige thema’s niet. Met het nieuwste tweeluik rond Sister Oz gaan ze dieper dan ooit in het snijvlak tussen western, politiek en maatschappelijk debat.

Sister Oz – fanatisme in een engelachtig jasje

In het achtste album, De Wereld van Oz, maken we kennis met Sister Oz – op het eerste gezicht een lieve, rustige en charismatische vrouw, maar in werkelijkheid een meedogenloze religieuze fanatica. Geïnspireerd door historische figuren zoals Anthony Comstock, gebruikt Oz haar geloof als wapen om haar conservatieve en onderdrukkende visie op te leggen.
Dorison
en Meyer tonen haar niet als een karikatuur, maar als iemand met een verleden, gevormd door de Amerikaanse Burgeroorlog. Dat maakt haar des te gevaarlijker, en tegelijk menselijker.

Het thema raakt rechtstreeks aan actuele discussies in de VS, zoals de afschaffing van Roe v. Wade, de groei van religieus fanatisme en de politieke manipulatie van geloof. “Het echte probleem zit vaak in de entourage,” zegt Dorison. “Mensen zoals Oz worden gebruikt door anderen, zoals Monsieur Winthorp in ons verhaal – net zoals politici misbruik maken van religie voor eigen gewin.”

Abortus, hypocrisie en politieke ondertonen

Undertaker is altijd al een serie geweest met een politieke laag, maar in Sister Oz komt dat element explicieter naar voren. Het tweeluik behandelt abortus niet als een randthema, maar als kern van het conflict. Daarbij tonen de auteurs ook de hypocrisie: fel tegen abortus betogende burgers die, wanneer het henzelf of hun familie treft, plots een uitzondering maken.
Naast abortus snijdt het verhaal ook thema’s aan als wapenbezit, vrijheid, homoseksualiteit en de botsing tussen dogma en individuele rechten.

Jonas Crow en Rose – liefde in moreel grijs gebied

In dit tweeluik zien we ook de terugkeer van Rose, een vrouw voor wie Jonas veel voelt – maar die getrouwd is met de nobele dokter Prairie. Deze driehoek zorgt voor emotionele spanning en morele dilemma’s. Jonas blijft de belichaming van een compromisloze vrijheidsdrang, maar zijn onvermogen om zich te binden zet hem soms op ramkoers met de mensen om hem heen.

Dit is een alternatieve cover voor de Fnac (FR) Editie.

©Ralph Meyer-Dorison-Dargaud-2025

10 jaar Undertaker – een mijlpaal

In 2025 viert Undertaker zijn tiende verjaardag. Hoe dat precies wordt gevierd, blijft nog even geheim, maar Meyer verklapt al dat er prachtige verzamelboxen per tweeluik zullen verschijnen – een must voor de fans. Ook voor de Nederlands versie vermoeden we speciale uitgaves, volg onze nieuwsbrief voor meer updates hierover want bij Stripweb hoor je "echte" stripnieuws eerder en beter.

Projecten buiten Undertaker

Hoewel Undertaker een groot deel van hun carrière heeft bepaald, hebben Meyer en  Dorison ook nieuwe uitdagingen in het vooruitzicht:

• Ralph Meyer
  werkt na twaalf jaar onafgebroken aan Undertaker aan een groot soloproject: een misdaadverhaal met pikzwarte humor in het Parijs van de jaren 1950, bij Castermante verschijnen...

• Xavier Dorison
  is betrokken bij meerdere filmprojecten rond De Wapenmeester, Ulysse en Cyrano ( onlangs nog vertaald door Lauwert en ook bij ons een succes want bijna uitverkocht bij de uitgever), en werkt als scenarist én coproducent aan de verfilming van zijn reeks HSE, geregisseerd door Jérôme Lemaire.

   

• Op stripvlak brengt Dorison dit najaar ook het laatste deel van  Beestenburcht uit, opnieuw getekend door Félix Delep, waarvan de inkleuring nu wordt afgerond.

  

Van papier naar scherm

Fans van  Dorison kunnen zich bovendien verheugen op de tv-bewerking van De Wachters, ( uitgebracht in het Nederlands bij Uitgeverij L, die eind september op Canal+ van start gaat. De serie brengt dezelfde personages, maar in een aangepaste context voor televisie, en belooft een grafisch indrukwekkende en verhalend sterke productie te worden.

Conclusie
Met Sister Oz als onvergetelijke antagoniste, een blik op gevoelige maatschappelijke thema’s en een reeks nieuwe projecten op stapel, laten  Meyer en Dorison zien dat  Undertaker na tien jaar nog niets aan kracht heeft ingeboet. Undertaker is dé stripreeks waar iedereen van houdt, western of niet, het tekenwerk en scenario halen het hoogste niveau en dat spreekt iedereen aan.